АПЕНДИНИН БАЛАСЫ БАРБЫ?

Базарга кимдер гана барбайт. Баары барат: Бири соода кылса, экинчиси
өздөрүнө керектүүлөрдү издешет. Керектүүлөрүн таап, же таппай тез эле
кетишет. Мына ошолордун ичинде 10¬12 жаш чамасындагы бала базарга
күнүгө эртең менен келип, кечке элдин жасагандарын карап, сүйлөгөндөрүн
угуп жүргөнү-жүргөн . Анын жүрүшүн байкаган да, байкабаган да бар. Ар ким
өз иши менен алек.
Күндөрдүн биринде баланын эмне үчүн ошентип жүргөнүн көптөн бери
байкаган соодагер ага суроо салды. Ал укмаксан болуп баса берди.
Соодагер көп күндөн кийин баягы баланы дагы көрүп, кармай калды да: -Сен эмне күнүгө базар ичинде жүрөсүң? Окууга эмне барбайсың? – деп сурап калды.
Бала: – Мен окуп жүрөм деди.
Соодагер: – Окубай эле күнүгө базар кыдырып жүрбөйсүңбү? Эмне сен калп
айтасың, окуп жүрөм деп, – деди.
Бала: – Мен калп айткан жокмун.
Соодагер: – Кайсы мектептен окуйсуң?
Бала: – Ушул мектептен.
Соодагер: – Кайсы, ушул мектептен?
Бала: -Ушул.
Соодагер: – Аябай ачуусу келип, – Сен кандай акмаксың, чоң эле кишиге
оң жооп бербей кайсалаңдайсың?
Бала: – Мен акмак эмесмин.
Соодагер: – Акмак болбосоң суроого жооп берет элең го. Сен кимдин баласысың?
Бала: – Мен апендинин баласымын.
Соодагер: – таң калып, – Апендинин баласы жок эмес беле?
Бала: – Менмин атамдын баласы.
Соодагер: – Мына кызык, ошол атаңа окууга барып келдим деп калп айтып, кечке базарда жүргөн турбайсыңбы? Бала: – Сиз калп айтып жатасыз. Мен ушул жерден окуйм, он чакты мугалимден эмес, бүткүл элден окуйм,- дептир.