Адам анын иштегенин каалайт. Бирок, иштеген кезде ачууланып өчүрүүгө шашылат.

Кыңыр-кыңыр кыңырчак,
Минген аты-ыңырчак.

Баласы атасынын кулагын чукуйт.

От жанында каралуу катын олтурат.

Эки бутун көтөрүп, ортосуна итерет.

Талаада айбар жатты,
Жатып-жатып каза тапты,
Каза тапса да
Өзүнө пайда тапты.

Өлөбай акем өлөм дейт,
Кырк баласы 40 жагынан жөлөйт дейт.

Кичинекей келинчек,
Күндө тебет селкинчек.

Жатсаң, турсаң колуңда,
Түшүрбөйсүң тагынып.
Ишти алып барасың,
Сен ошого багынып?

Башы жарык,
Өзү арык.
Кармасаң турат,
Койберсең жатат.

Колу жок, согуп турат,
Буту жок, жүрүп турат.

Коңгуроосу шыңгырайт
Кулагыңа шыбырайт.
Сен сүйлөсөң, жооп айтат,
Бул эмне, билсең айт.

Тетигин койсоң бурап,
Алысты жакын кылат.
Дүйнөдөгү укмуштар
Көз алдыңда турат.

Жыланга окшош – сойлобойт,
Колдо тынбай ойдолойт.
Андан катуу сестенип,
Атың катуу жорголойт.

Байтемир Асаналиев

Желими жок, мыгы жок,
Чебер уста жасаган.
Ал кандай жай, төрт мезгил
Ата-бабаң жашаган?

Суу ичпейт да, жем жебейт,
Каалашыңча мине бер –
Чарчабайт да, тердебейт.

Жазылма түндүк төбөмдө
Жол бербейт жаан дегенге.
Көп өткөн элдин санынан
Калкалайт күндүн нурунан.

Абзий Кадыров

Башында топу,
Боорунда кулак.
Оозунан ичип,
Мурдунан куят.

Токтосун Самудинов

Сүйлөөнү билбейт,
Арсылдап үрбөйт.
Кишиге тийбейт,
Бирок үйгө киргизбейт.
Кана эмесе, табалы,
Ойлонуп жообун айталы.

Өзү бир, көзү миң.

Түшүрбөй баштан калпагын,
Жарык кылат жан жагын.