РАКМАНДЫН ИЛИМИ

Ракман аке он бир жылы кой баккан,
Он бир жылы уйку даамын аз таткан…
Чоочун колго бир таягын алдырбай,
Короосунан чыгашаны азайткан.
Эгиз тууса эгиздигин жашырбай,
Куулук кылып, бир дедирип жаздырбай,
Тармал экен, жакалыкка жакшы деп,
Жаман ойго, арамдыкка азгырбай,
Кара коюн алмаштырып ак кылбай,
Кымтып катып, чаташтырып таптырбай…
Жана башка шумдуктарга түк баспай,
Малын сүйдү дал өзүнүн малындай.
Жүздөн, миңден тукумдатты бирөөнү,
Арамы жок, ак ниеттүү жүрөгү.
Ак ниеттик – бул дагы илим, бул да өнөр,
Үйрөнгүлө баарың ушул өнөрдү.
6/ХI 1946
Чолпон-Ата