Мышыктын карылыгы жетип, чычкан алып жешке кудурети келбей
калды. Ал ойлонуп олтуруп, анан чычкандарга барды да:
Кымбаттуу туугандар, мен карып кеттим. Өткөн-кеткен күнөөм
болсо кечирип койгула… Эми татуулашалы. Бир-бирибизге чоңдукзордук кылбай тынч жашайлы. Кай бир иштеримди эстеп, өзүм да уялам,
мындан ары силерге тийбейм. Сопулукка баш койдум. Эгер ынтымакка
келсеңер, күндө үч маал жанымдан чубап өтүп, алымды сурап тургула,-
деди.
Чычкандар мышыктын “үлгүлүү” сөзүнө кубанышып, күндө келишип,
алын сурап турушту. Мышыктын амалын чычкандар эч бир сезишкен
жок. Бурчка тынч отуруп алып, чычкандарды өткөрүп жиберет да, эң
акыркы чычканды лып басып калып жеп коет. Күндө үч маал үч чычкан
жеп, өз ичинен кубанып гана жата берет.
Күндөрдүн биринде чычкандардын эң мыктысы Шылк мурун менен
Былкмурун чычкандардын азайып бараткандарын көрүп, мышыктан шек
санашып, аңдып калышты. Шылк мурун алдыга, Былк мурун артка
түшүп, бардыгы өтүп бүткөндө амандыкты билдирип, бири-бирине үн
салууга убада кылышып, мышыктын алдынан чубашты. Өтүп бүткөн
кезде алдыдагы, Шылк мурун:
-Сен кайдасың, Былк мурун?-деп кыйкырды.
-Мен баратам Түгөлбүз!-деп Былк мурун жооп берди.
Мышык Былк мурунду жей албай калды. Ошентип арадан көп күн
өттү. Мышык бир да чыччкан жей албай, ачкадан өлмөк болду. Акыры
мунун ачуусу келди да, эң арттагы Шылк мурунду качырып сала берди.
Алды артын абайлап жүргөн Шылк мурун булт берип, ийинге кире качты.
Аны чычкандар көрүп алып, мышыктын алдамчы экенин билишти.
Ошондон кийин чычкандар жолобой коюп, мышык ачкадан өлгөн экен.
