Кыш жөнүндө чыгарма


Кыштын декабрь айы. Кар көптөн бери жаап, чыныгы ызгардуу кыш. Күн абдан кыска. Күн тийип турса да, аба жылыбайт. Дарыя менен көлдөрдү муз каптап, элдер муз менен басышты. Калың кардан чөптүн башы көрүнбөйт. Кышында аяз катуу болуп, бороон көп болот.

Токой караңгы, анда канаттуулар көрүнбөйт, коёндор күндүз жашынып, түнү гана дарактарды жана башка өсүмдүктөрдү кемирип ары-бери чуркайт.

Адам да сууктан сактануу үчүн үй салып, жылуу кийинип, үйүндө от жагып, аракетин көрөт. Кышында малчыларга абдан кыйын: бороондо күнү-түнү талаада жүрөт, карышкырдан коркушат, бороондон коркушат.

Аяз көптөрдүн жүзүн карартып койду.

Мектепке барган балдар гана кар жааса кубанышат. Анткени алар кар менен ойношот. Кийимдеринин суу болгонуна карабай жыргап көнүлдөрүн көтөрүшөт.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

двадцать − 20 =