АЯЛ – МЕН!

Аялсынбы – бактылуусун анда сен,
Ал бакыттын бир узумун таткан мен.
Таразасы салынган тагдырымдын,
Арабасын тартып келе жаткан мен!
Сүйүү менен, умут менен курам чеп,
Менин уйум-кичинекей мамлекет.
Чырпык менен чынар кылам уямды,
Бузуп салып, басып кетпе, АЯЛ деп!
Адамдар бар, арабызда эсирген.
Тенсинбестен топуракка тепсеген.
Тебеленип ылай, чанда калсам да
Моюн бербей, баш көтөргөн АЯЛ – мен!
Ыйласам да, сыртымдан кулуп турам,
Кыйналсам да, умуттун уйун курам
Ааламдын бир бурчунда тукум улап
Бул жашоону АЯЛ – Мен сүйуп турам!



Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

10 + четырнадцать =