АПЕНДИ АЛТЫН ТАПКАНДА

Апенди бир күнү кош айдап жатып чоң бүлөөдөй болгон алтын таап алат.
Шашылып үйүнө келип, бирдемени чапанына ороп таштап коюп, өгүзүнө чөп
салды. Аялы алтын экенин таанып, алып туруп ордуна ошондой кайрак таш
салып койду. Апенди байкабай эле кандын алдына чуркап барды да: «Чогулуп
келгиле, мунун эмне экенин билели» деп кыйкырды. Кан вазирлери менен
чогулуп келсе, чапандан тултуйган кайрак таш чыкты. Апенди: «Ии мына ушуну айтам» деди. «Мунун эмнесин айтасың, бул таш» деди кан. «Жок, таксыр биздин айылдын жартысы 4 кадак, жартысы беш кадак дейт кимисиники туура, таксыр? деди Апенди. Кан Апендинин бирдеме тапканын билип: «Муну жалгыз камап койгула, акырын тыңшап, шыкаалап тургула» деди вазирлерине карап. Апенди: үйдө камалып туруп: «Ой тобоо, узуну, туурасы, чоңдугу куду эле ушундай эмес беле» деп, колу менен көлөмүн ченеп, кыймылдап кобурай берди.
Тыңшоочулар канга Апендинин таң калып жатканын айтышты. «Бирок эмне
буюм экенин айтпайт» дешти. «Эшикке алып чыгып башына улпакты сууга чылап илип койгула, анан айтат», деди кан. Апенди улпак салынган жембаштыкты алып таштайын десе, колу байлалуу, «бери кел» деп, канды ымдап чакырды. «Эми мага шыбырап айтат экен» деп, кан кулагын тоссо, тилдеп туруп: «Колумду чечип кой» деген экен.