КҮНГӨ

Сен адамга жашоо күнүн тараттың,
Кызыктырдың, таңгалдырдың, караттың.
Төрөөтүңдө өлүп кайра тирилген
Энеге окшоп бул дүйнөнү жараттың.
Алыс сапар кеткенине сүйүнө,
Далай жылдар келбей коюп үйүнө…
Ата кургур ооруп калар бекен деп,
Корккон өңдүү… коркконуң бул дүнүйө
Бирок, дүйнө андайыңа карабай,
Бул дартыңды бир угууга жарабай,
Шоктук кылып чаң салууда эркинче,
Ата-энеге таш боор өскөн баладай.
1/ХI 1948
Чолпон-Ата